این آخرین بخش از قصه سفر ما است. در ابتدا نمی‌دانستیم راهی که در آن قدم برمی‌داریم ما را به چه مقصدی خواهد رساند. اما به این باور داشتیم که : تو پای به راه در نه و هیچ مپرس‌ / خود راه بگویدت که چون باید رفت دل به راه دادیم و حالا خوشحالیم و سپاسگزار که به مقصد رسیده‌ایم. مقصدی که خود، شروع سفری دیگر است. کوله بارمان را بسته‌ایم، برنامه سفر را نوشته‌ایم، آماده حرکت هستیم و شوق داریم برای هم سفر شدن با همراهانی که اهل سفر هستند. اگر اهل سفر هستید، هم سفر ما شوید